De Dean heeft het koud

Vandaag is het drie maart. Over ander halve week zijn we hier alweer een maand.
Toch duurde februari dit jaar maar 28 dagen en zijn we hier dus pas iets langer dan twee weken.
Ik schat nog geen 5000km hemelsbreed verderop, heb ik het gevoel alsof ik hier al een eeuwigheid ben. Misschien omdat er productief gezien nog maar weinig van onze stage terecht is gekomen maar toch al zoveel is gebeurd.

De status: de eerste week hebben we ons enorm druk gemaakt, ingezet zodat we maar zo snel mogelijk aan het werk konden. Dit resulteerde in: wachten, uitstel en een supervisor die niet duidelijk aangaf wat we konden en kunnen verwachten. Met moeite werd er data met ons gedeeld dat we nu in ieder geval kunnen analyseren. Een ander die deze data ook gebruikt voor zijn Phd belemmert dat wij maar 1/8 van alle data hebben bemachtigd.
De data die we in eerste instantie verwachtte was sowieso niet aanwezig. We hebben nu de gegevens van 300 vragenlijsten uit de Upper West (district Lawra), 2006, voor de interventie van de C-IMC (een programma waarbij in elke communitie een vrijwillige community health worker krijgt). Mijn onderzoeksvraag: of de socio-economische status effect heeft op het gebruik van een musquito-net lijkt inderdaad bevestigd te worden. Toch; de grootte van het effect lijkt gering.

Het plan was om zo snel mogelijk zelf ook richting de Upper West te gaan om in dezelfde communities (gemeenschappen) waar we nu data van hebben, een aantal vragen uit deze vragenlijst opnieuw te stellen en vervolgens beide uitkomsten (van 2006 en 2010) met elkaar te vergelijken om zo de effectiviteit van de C-IMC vast te stellen.

Eens in de 10 jaar is er echter een epidemie dan wel een outbreak van meningitis in Ghana. Zo ook dit jaar, hoewel er nog geen 10jaar voorbij waren. De haard van de ‘outbreak’ bevind zich in het district naast Lawra waar wij heen zouden gaan. Het betreft een zeer virulente vorm van cerebrale spinale meningitis, die in iedergeval al 17 doden op zijn geweten heeft. Omdat het type nog niet is opgehelderd en er nog geen vaccin is werd ons niet toegestaan naar de Upper West te gaan.
Het schijnt dat er binnenkort een vaccin is en we dan eindelijk aanstaande dinsdag naar de Upper West kunnen. Dit blijft echter afwachten.

De westerse na-oorlogse invloeden zijn hier nog elke dag merkbaar. Zo hadden we eergister nog een gesprek met onze supervisor omdat we elkaars communicatie niet begrepen. Onze supervisor is (zoals iedereen zou moeten weten), altijd heel kort en dictatoriaal aan de telefoon omdat hij zijn geld niet aan telefoneren wil uitgeven. Nu zijn de Ghanezen ook wel achterlijk in hun telefoongebruik. De helft van de dag zitten zij aan de telefoon.
Verder dacht hij dat wij bij een ‘local’ gingen wonen uit geld gebrek. Dit terwijl wij alleen maar op bezoek gingen voor 2 nachtjes bij deze ‘local’, onze vriend Papinti, die ons leert hoe een djembé te maken. Na de misvatting, dat het ons niet om het geld ging en wij eindelijk begrepen dat onze supervisor behalve dictatoriaal ook echt bezorgd om ons was, was er geen probleem meer.

Totdat wij vandaag met de Dean, de hoofd van de faculteit der geneeskunde worden geconfronteerd. In de tijd dat we moeten wachten voordat we naar Lawra kunnen, moeten wij de thesis van een student hier controleren en hier een artikel over schrijven (de thesis is 100 pagina’s, een artikel 4). Hiervoor moeten wij veel analyses over doen en bespeuren we wel erg veel foutjes. Omdat onze supervisor, een verder ontzettende sympathieke man, ons vertelde dat we gebruik konden maken van een draadloos internet netwerk maar alleen hij en de Dean dat kon aanzetten en hijzelf vandaag niet aanwezig was gingen wij op zoek naar de Dean.
Het ging allemaal wel erg formeel. We komen in een erg frisse kamer en moeten even plaatsnemen en wachten op de tijd van het hoofd van de medische faculteit. Zelf gekleed in een ietswat grouw pak, een leger generaal gelijkend wordt ons al snel het misverstand duidelijk. Bij hem moeten we niet zijn. We excuseren ons en worden nog geen 3minuten later door onze supervisor gebeld. De dean heeft hem gebeld en is alles behalve tevreden met de manier hoe wij gekleed zijn. Nu valt mijn kleding nog mee: een toch nette donkere blouse, oké een korte broek en sandalen. Niet te vergeten het lange haar dat niemand hier heeft en een beginnend snorretje. Floor met een nomaden doek tegen de zon en hemd zonder mouwen steekt hier wel goed af. Maargoed. Het schijnt dus dat er een ‘dress code’ is waar ook wij ons natuurlijk aan moeten houden. En dat bij een tropische temperatuur van 40 graden.
De meeste studenten lopen hier in pak rond. Wat dat betreft zal ik blij zijn als we in Lawra zitten.
Juist in deze landen zijn er veel goede redenen te noemen waarom kleding niet zou moeten uitmaken. De vele arme mensen hier zouden ook een kans moeten krijgen. Verder is het wat de temperatuur betreft natuurlijk onbegrijpelijk (de kamer van de Dean daar gelaten).

Eight doctors arrive in Upper West to examine CSM outbreak
An eight-member team of experts made up of doctors, an epidemiologist, laboratory technologist, logistician and health promotion specialist, have arrived in Upper West to examine the spate of the recent outbreak of Cerebrospinal Meningitis that caused the death of 17 people in the region.
The team of experts, who arrived in the region on Wednesday, came from the rapid response team of the Ministry of Health (MOH) and the Ghana Health Service (GHS).
Dr Alexis Nang-beifubah, who spoke to the Ghana News Agency last Thursday concerning the outbreak of the disease, noted that the team had already been sent to the districts and work had begun.
He said the epidemiologist would assist in finding out how the disease started, how it developed and what could be done to contain it while the laboratory technician would help in examine all the laboratories at the districts to find out how they could be equipped to be able to contain the disease.
He added that the health promotion specialist would help in designing more appropriate messages to sensitize people on the dangers of the disease including some of the best practices they could adapt to prevent themselves from catching the disease.
The doctors, he noted, would assist in treating the patients while the logistician would be responsible for managing the resources that were being brought in by the World Health Organisation (WHO), MOH and the GHS to control the disease.
Dr Nang-beifubah hinted that currently the situation was stabilizing; adding that the vaccine had been approved by the WHO and would by next week arrive in the region for vaccination to begin.
He said the vaccine would only cover people between the ages of two to 30 years, stating that a directive had already been given to the affected districts to start preparations by identifying those who would fall within the age limit given by the WHO.
He indicated that the Jirapa District, which had been seriously hit by the disease, would benefit more from the vaccine.
Source: GNA